Του κ. Παναγιώτη Γεωργίου Κούβαρη
Γιορτάζουμε το Πάσχα, τη χαρμόσυνη μέρα της Αναστάσεως του Χριστού, την αιτία κάθε ευφροσύνης και αγαλλίασης των Χριστιανών. Η σύναξη των αγγέλων και ο χορός όλων των ουρανίων δυνάμεων χαίρονται για τη σωτηρία των ανθρώπων. Σκεφτόμαστε το μέγεθος της χαράς, αφού και οι ουράνιες δυνάμεις συνεορτάζουν με εμάς και χαίρουν επίσης για τα δικά μας αγαθά. Αν και είναι δική μας η χάρη που μας παραχώρησε ο Χριστός , εν τούτοις είναι και η δική τους ευχαρίστηση.
Ανέστη ο Κύριος και ο Θεός μας και μαζί του συνανέστησε την οικουμένη. Και αυτός μεν ανέστη θραύσας τα δεσμά του θανάτου, εμάς δε ανέστησε συντρίβοντας τις αλυσίδες των αμαρτιών μας. Ο Αδάμ αμάρτησε και πέθανε. Ο Χριστός δεν αμάρτησε και πέθανε. Καινοφανές και παράδοξο. Για ποιο λόγο και γιατί; Για να μπορέσει ο αμαρτήσας και αποθανών να ελευθερωθεί από τα δεσμά του θανάτου μέσω του μη αμαρτήσαντος και αποθανόντος.
Βλέπουμε το κατόρθωμα της Αναστάσεως. Βλέπουμε τη φιλανθρωπία του Κυρίου. Γνωρίζουμε καθημερινά το μέγεθος της φροντίδας του για εμάς.
Καλώς γιορτάζουμε , λοιπόν , την Ανάσταση του Κυρίου!
