Του κ. Παναγιώτη Γεωργίου Κούβαρη
Προσπάθειες για τη διευθέτηση ενός θέματος που ταλαιπωρεί επί χρόνια δήμους και πολίτες είναι σε εξέλιξη σε αρκετούς δήμους της χώρας. Πρόκειται για την εξωδικαστική αποζημίωση των πολιτών τα περιουσιακά στοιχεία των οποίων υφίστανται φθορές σε κοινόχρηστους δημοτικούς χώρους με δημοτική υπαιτιότητα, όπως από λακκούβες στους δρόμους ή πτώση δέντρων.
Συνήθως οι περιπτώσεις, αποζημίωσης δημοτών, για φθορές χρονίζουν και οι πολίτες ταλαιπωρούνται ενώ η πλειοψηφία των αιτημάτων για αποζημίωση οδηγείται στα δικαστήρια καθώς οι δήμοι επικαλούνται τη μη ύπαρξη δικαστικής απόφασης για να μην καταβάλουν αποζημιώσεις.
Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα και κουραστική τόσο για τους δημότες όσο και για τους δήμους οι οποίοι συχνά καλούνται να πληρώσουν περισσότερα χρήματα καθώς τα δικαστήρια που δικαιώνουν τους πολίτες καλούν τις δημοτικές αρχές να πληρώσουν και τόκους, πέραν από την πληρωμή δικηγόρων και δικαστικών εξόδων.
Κοινή συνισταμένη των νέων απόψεων είναι να ακολουθείται η εξωδικαστική οδός για να μην ταλαιπωρούνται οι δημότες για χρόνια και για να μην καταβάλουν οι ΟΤΑ μεγαλύτερες δαπάνες.
Ωστόσο, τονίζεται ότι οι δήμοι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα δικαστήρια και ότι τουλάχιστον πρέπει να θέτουν βασικές αρχές ελέγχου της βασιμότητας των αιτημάτων που θα τους υποβάλλονται. Από ορισμένες πλευρές επισημαίνεται πως πρέπει να υπάρξει μια αυστηρή κωδικοποίηση ευθυνών όλων των πλευρών και στο πλαίσιο αυτό πρέπει να δημιουργηθεί μια επιτροπή επεξεργασίας του θέματος.
Για την ώρα, στους περισσότερους δήμους της χώρας, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι δήμοι της περιοχής μας, οι πολίτες όταν υφίστανται φθορές σε κοινόχρηστους δημοτικούς χώρους με υπαιτιότητα των δήμων δεν βρίσκουν εξωδίκως το δίκιο τους και έτσι ζημιώνονται ή καταφεύγουν στα δικαστήρια και έτσι οι δήμοι πληρώνουν, πέραν των ποσών της αποζημίωσης, και τεράστια ποσά για δικαστικά έξοδα, δικηγόρους και τόκους !
Προσπάθειες για τη διευθέτηση ενός θέματος που ταλαιπωρεί επί χρόνια δήμους και πολίτες είναι σε εξέλιξη σε αρκετούς δήμους της χώρας. Πρόκειται για την εξωδικαστική αποζημίωση των πολιτών τα περιουσιακά στοιχεία των οποίων υφίστανται φθορές σε κοινόχρηστους δημοτικούς χώρους με δημοτική υπαιτιότητα, όπως από λακκούβες στους δρόμους ή πτώση δέντρων.
Συνήθως οι περιπτώσεις, αποζημίωσης δημοτών, για φθορές χρονίζουν και οι πολίτες ταλαιπωρούνται ενώ η πλειοψηφία των αιτημάτων για αποζημίωση οδηγείται στα δικαστήρια καθώς οι δήμοι επικαλούνται τη μη ύπαρξη δικαστικής απόφασης για να μην καταβάλουν αποζημιώσεις.
Η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα και κουραστική τόσο για τους δημότες όσο και για τους δήμους οι οποίοι συχνά καλούνται να πληρώσουν περισσότερα χρήματα καθώς τα δικαστήρια που δικαιώνουν τους πολίτες καλούν τις δημοτικές αρχές να πληρώσουν και τόκους, πέραν από την πληρωμή δικηγόρων και δικαστικών εξόδων.
Κοινή συνισταμένη των νέων απόψεων είναι να ακολουθείται η εξωδικαστική οδός για να μην ταλαιπωρούνται οι δημότες για χρόνια και για να μην καταβάλουν οι ΟΤΑ μεγαλύτερες δαπάνες.
Ωστόσο, τονίζεται ότι οι δήμοι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα δικαστήρια και ότι τουλάχιστον πρέπει να θέτουν βασικές αρχές ελέγχου της βασιμότητας των αιτημάτων που θα τους υποβάλλονται. Από ορισμένες πλευρές επισημαίνεται πως πρέπει να υπάρξει μια αυστηρή κωδικοποίηση ευθυνών όλων των πλευρών και στο πλαίσιο αυτό πρέπει να δημιουργηθεί μια επιτροπή επεξεργασίας του θέματος.
Για την ώρα, στους περισσότερους δήμους της χώρας, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι δήμοι της περιοχής μας, οι πολίτες όταν υφίστανται φθορές σε κοινόχρηστους δημοτικούς χώρους με υπαιτιότητα των δήμων δεν βρίσκουν εξωδίκως το δίκιο τους και έτσι ζημιώνονται ή καταφεύγουν στα δικαστήρια και έτσι οι δήμοι πληρώνουν, πέραν των ποσών της αποζημίωσης, και τεράστια ποσά για δικαστικά έξοδα, δικηγόρους και τόκους !
