Από το 1993 η 22α Μαΐου έχει καθιερωθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ως Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας με σκοπό τον εορτασμό της πλούσιας ποικιλομορφίας ζωής στη Γη και την ανάδειξη της αξίας της για τον πλανήτη.
Η απώλεια της βιοποικιλότητας απασχολεί ολόκληρη την ανθρωπότητα, καθώς παρατηρείται σήμερα ένας εντατικός ρυθμός εκμετάλλευσης της φύσης από τον άνθρωπο που δεν συμβαδίζει με το ρυθμό εξέλιξης και ισορροπίας της φύσης.
Βασικές αιτίες που απειλούν τη βιοποικιλότητα είναι η καταστροφή και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων (δάση, υγρότοποι, θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, κ.λπ.), η ρύπανση του περιβάλλοντος (η ρύπανση του αέρα, του νερού, του εδάφους όπως και των οργανισμών από φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα), η ερημοποίηση των εδαφών, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων (τα συστήματα εντατικής γεωργικής παραγωγής, η ανεξέλεγκτη δόμηση, οι παράνομες εξορύξεις η λαθροθηρία κ.λπ.), η εξάπλωση ξενικών ειδών και η κλιματική αλλαγή.
Η Ελλάδα αγωνίζεται για την προστασία της βιοποικιλότητας, καθώς είναι χώρα προικισμένη με ιδιαίτερη βιολογική κληρονομιά, διαθέτοντας ένα δίκτυο από 419 περιοχές Natura, οι οποίες καταλαμβάνουν πλέον του 27,3% της χερσαίας και του 6,1% της θαλάσσιας έκτασής της.
Πολλές περιοχές είναι ήδη προστατευόμενες από την ελληνική νομοθεσία, αλλά και από άλλες διεθνείς συνθήκες, όπως αυτή του Ραμσάρ.
Η απώλεια της βιοποικιλότητας απασχολεί ολόκληρη την ανθρωπότητα, καθώς παρατηρείται σήμερα ένας εντατικός ρυθμός εκμετάλλευσης της φύσης από τον άνθρωπο που δεν συμβαδίζει με το ρυθμό εξέλιξης και ισορροπίας της φύσης.
Βασικές αιτίες που απειλούν τη βιοποικιλότητα είναι η καταστροφή και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων (δάση, υγρότοποι, θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, κ.λπ.), η ρύπανση του περιβάλλοντος (η ρύπανση του αέρα, του νερού, του εδάφους όπως και των οργανισμών από φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα), η ερημοποίηση των εδαφών, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων (τα συστήματα εντατικής γεωργικής παραγωγής, η ανεξέλεγκτη δόμηση, οι παράνομες εξορύξεις η λαθροθηρία κ.λπ.), η εξάπλωση ξενικών ειδών και η κλιματική αλλαγή.
Η Ελλάδα αγωνίζεται για την προστασία της βιοποικιλότητας, καθώς είναι χώρα προικισμένη με ιδιαίτερη βιολογική κληρονομιά, διαθέτοντας ένα δίκτυο από 419 περιοχές Natura, οι οποίες καταλαμβάνουν πλέον του 27,3% της χερσαίας και του 6,1% της θαλάσσιας έκτασής της.
Πολλές περιοχές είναι ήδη προστατευόμενες από την ελληνική νομοθεσία, αλλά και από άλλες διεθνείς συνθήκες, όπως αυτή του Ραμσάρ.
